یلدا

فال خوش

یلدا یلدا شبِ بلند، گیسویت را دوباره وا کن

چنان نماند و چنین نخواهد ماند

یلدا یلدا، مرا صدا کن

از تنهایی، مرا رها کن

من یقین دارم که برگ

کاین چنین خود را رها کرده ست در آغوش باد

فارغ است از یاد مرگ

لاجرم چندان که در تشویش ازین بیداد نیست