زمستان

گل یخ

با شاخه ی گل یخ

از مرز این زمستان خواهم گذشت

جایی کنار آتش گمنامی

آن وام کهنه را به تو پس می دهم

کسی مسافر این آخرین قطار نشد

کسی که راه بیندازمش سوار نشد !

چقدر گل که به گلدان خالی ام نشکفت

چقدر بی تو زمستان شد و بهار نشد