آسمان ابری

آسمان ابریست

از آفاق چشمانم بپرس

ابر بارانیست

از اشکِ چو بارانم بپرس

چتر

باز داره بارون میزنه یعنی چطوره حالت

آخ که چقدر دلم میخواد الان بیام دنبالت

من باشم و تو باشی و دیوونگی و بارون

آخ که چقدر تنگه دلم واسه هر دوتامون

من از عشق لبریزم

هوا سرد است

من از عشق لبریزم

چنان گرمم

چنان با یاد تو در خویش سرگرمم

وای از سکوت تو

نبض مرا بگیر، نبضم نمی‌زند

انگار مرده‌ام، انگار رفته‌ام

در برزخی که تو

آرام خفته‌ای

من عاشق چشمت شدم

وقتی گریبان عدم با دست خلقت می درید

وقتی ابد چشم تو را پیش از ازل می آفرید

وقتی زمین ناز تو را در آسمان ها می کشید

وقتی عطش طعم تو را با اشکهایم می چشید

نیست

در خیالات خودم در زیر بارانی که نیست